قمرهای مصنوعی توسط انسان ها به فضا پرتاب می شن و در فضا همراه با اجرام آسمانی دیگه به دور زمین حرکت می کنن.
یکی از کاربرد های قمرهای مصنوعی زمین-مدار برای پیش بینی و تغییرات آب و هواییه.
بعضی دیگه از قمرهای مصنوعی تو شبکه های تلویزیونی و رادیویی کاربرد دارن و بعضی دیگه کارشون نظارت روی پرتاب موشک های بین قاره ایه که از سمت نیروهای دشمنه.
و صد البته در زمینه نجوم هم کاربرد دارن که تلسکوپ فضایی هابل یکی از اوناست.
تلسکوپ هابل تصاویر فوق العاده ای از ستاره ها و کهشان ها ارسال می کنه و این امکانو می ده که کیهان هارو با نورهای فرابنفش و مادون قرمز ببینیم.
از اونجایی که این قمرها پرتوهای خورشید در زمان غروب دریافت می کنن٬ بصورت یه جسم نورایی تو آسمان دیده می شن که این احتمالا وجود داره که افرادی که در حال عکاسی نجومی از ستاره های کم نور هستن حتی افراد آماتور از این قمرها بصورت اتفاقی ازشون عکس گرفته باشن.
از طرف دیگه بعضی از همین قمرهای مصنوعی که فرکانس های رادویی ارسال می کنن٬ ممکنه برای یه سری کارای علمی ایجاد مشکل کنن٬ چون با آنتن های رادیویی مورد استفاده منجمان برای دریافت پیام های رادیویی٬ تداخل ایجاد می کنن.
ممکنه ما درحال دریافت یه پیام خیلی مهم از موجودات فضایی بوده باشیم٬ اما این قمرهای مصنوعی مانع رسیدن پیام به ما شدن!
احتمالا موجودات فضایی که پیامشون بی جواب مونده به این نتیجه رسیدن که انسان ها موجودات اجتماعی ای نیستن. حالا بیا ثابت کن که هستیم٬ خوبش هم هستیم!
ازتون دعوت می کنم منو در شبکه های اجتماعی همراهی کنید:
۹,۲۸۲ total views, 3 views today
